آداب معاشرت بخش مهمی از زندگی روزمره است. از سلام احوالپرسی گرم هرروز صبح گرفته تا گفتن لطفاً و تشکر در هنگام دریافت هدیه، همگی کودک را برای حضور در دنیای واقعی آماده تر می سازد. آداب معاشرت یعنی طرز رفتار و برخورد فرد با دیگران و شامل عباراتی مانند لطفاً، متشکرم و ببخشید و نیز اعمالی مانند احترام گذاشتن و ابراز مهربانی است.
آداب معاشرت چیزی نیست که بچه ها با آن متولد شوند. آنها باید مهارت نرم آداب معاشرت را کسب کنند، مهارتی که توسط هر بزرگسالی در زندگی کودک باید آموزش داده‌شده و برای آنها الگوسازی شود. آنها همچنین باید بدانند چه زمانی از برخورد خوب استفاده کنند و درعین‌حال با تأثیر برخورد بد بر دیگران آشنا شوند. دیدن نحوه استفاده از آداب معاشرت روزانه برای کودکان مهم است و آموزش آن باید از سنین بسیار پایین شروع شود.
از زمانی که کودکان صحبت کردن را یاد می‌گیرند، می‌توان این آموزش را شروع کرد و انتظار داشت هر بار که چیزی می‌دهند یا دریافت می‌کنند بگویند: «لطفاً، متشکرم، خواهش می‌کنم». با داشتن این رفتارهای ساده که از آنها در خانه و کلاس‌های درس انتظار می رود، کودکان با آنها به‌عنوان یک واکنش خودکار بزرگ می‌شوند، نه کاری که فقط باید در زمان حضور در محل کار انجام شود. عبارات دیگری مانند «ببخشید» هنگامی‌که جلوی دیگران راه می‌روند یا انجام کار اشتباه مثلاً موقع آروغ زدن را نیز می‌توان در کودکی آموزش داد. با یادگیری آداب به روشی متناسب با رشد، کودکان مهارتی نرم کسب می‌کنند که تا آخر عمر از آن بهره خواهند برد.
( برگرفته از کتاب مهارتهای نرم برای کودکان، ترجمه دکتر مصطفی دریادار و مریم اسفندیاری)