مدیریت زمان یکی از مهارتهای نرم است که می تواند برای کودکان و حتی بزرگسالان استفاده شود. حضور به‌موقع در کلاس‌ها و جلسات و قرار ملاقات، آگاهی از زمان و مکان و استفاده از زمان به شیوه ای سازنده و کارآمد، همگی برای کودکان مهم هستند. علاوه بر این مدیریت زمان بر توانایی فرد در سازماندهی و اولویت‌بندی مواردی که باید به‌صورت روزانه انجام شوند تأثیرگذار است.
در نسخه اخیر Psychology Today، آیلین کندی مور (۲۰۱۴) اظهار داشت: «درک زمان به بچه ها کمک می‌کند تا از زمان خود به‌خوبی استفاده کنند. چنین درکی بخش کلیدی از مهارتهای عملکرد اجرایی مانند برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی است.»
آگاهی از زمان و نحوه عملکرد آن یک مهارت اساسی است که همه کودکان به آن نیاز دارند. آگاهی از برنامه هایی مانند صبحانه در صبح، ناهار در ظهر و شام در شب، ازجمله اولین رویدادهای زمان محوری هستند که کودک در سنین پایین با آنها آشنا می شود. همچنین، توالی وقایع در روز به کودکان می آموزد که داشتن روال کاری روزانه از راه‌های مفید برای ایجاد نظم در زندگی است.
مدیریت زمان به‌ویژه زمانی مفید واقع می شود که کودکان وارد مدرسه می شوند و می آموزند «در روز زمان زیادی برای انجام کارها وجود ندارد». با یادگیری استفاده مؤثر از زمان و داشتن برنامه، کودکان در سن مدرسه قادر خواهند بود مهارت مدیریت زمان را که تا پایان عمر از آن بهره خواهند برد توسعه دهند. صرف‌نظر از مسیر شغلی که فرد درنهایت انتخاب می کند، وقت‌شناس بودن و استفاده بهینه از این منبع ارزشمند به کودکان کمک می کند تا بهتر برای آینده آماده شوند.
مدیریت زمان به سازماندهی، برنامه‌ریزی، نظم و بسیاری از مؤلفه‌های دیگر زندگی کودک و بزرگسال کمک می‌کند. توانایی مدیریت زمان دانش‌آموز را بااهمیت استفاده حداکثری از هر دقیقه از روز خود آشنا می کند.
راه‌های زیادی وجود دارد که هم معلمان و هم والدین می توانند از آنها برای آموزش مهارت مدیریت زمان به کودکان بهره برند. توانایی ایجاد و دنبال کردن برنامه زمانی، انجام کارها بر اساس اولویت‌های زمانی و استفاده مؤثر از زمان، از راه‌های آموزش این مهارت به کودکان هستند. در ادامه به راه‌هایی اشاره‌شده که مربیان می توانند از طریق آنها این مهارت را به کودکان آموزش داده و الگوسازی کنند.
( برگرفته از کتاب مهارتهای نرم برای کودکان، ترجمه دکتر مصطفی دریادار و مریم اسفندیاری)
